Uitstelgedrag zorgt ervoor dat werk zich gaat opstapelen en we eventueel stress kunnen krijgen. Dat kan dan weer uitmonden in een burn-out en heb je een nog grotere ellende te pakken. Onderzoekers die zich specialiseren in uitstelgedrag zeggen dat uitstellen het vrijwillig verschuiven van een belangrijke taak naar een later tijdstip, ondanks het feit dat het problemen oplevert is.
Waarom doen we dit?
- Emotie
Het werk dat we eigenlijk moeten doen, roept negatieve emoties op. We voelen ons onzeker door de omvang van de klus. We zijn bang om fouten te maken. We zien op tegen het contact met bepaalde personen. Dat soort dingen. Zeker als er verleidingen binnen handbereik zijn, zoals leukere klussen of afleidingen die meteen tot positieve emoties leiden, verruilen we de zure voor een zoete appel. - Tijd
Gebeurtenissen die in de toekomst plaatsvinden, raken ons minder dan ervaringen in het hier en nu. Iedereen weet dat een vervelende klus niet verdwijnt door hem uit te stellen. Sterker nog: uitstel leidt vaak op termijn tot meer stress. Maar die toekomstige stress heeft minder invloed op je dan het onmiddellijke plezier van het afhandelen van je mail. Wat dat betreft lijkt uitstellen op ander probleemgedrag zoals roken of veel eten. De onmiddellijke beloning maakt ons blind voor de gevolgen op langere termijn. - Impuls
Volgens neurologen is er bij een deel van de mensen een verband tussen uitstelgedrag en minder goed functionerende frontale hersengebieden. Dit is de plek waar processen plaatsvinden als impulsbeheersing, plannen en het evalueren van je eigen gedrag.
Wie nu kiest voor gemak, heeft later meestal te maken met groter ongemak. Uitstellen leidt tot schuldgevoel, schaamte, minder welbevinden en slechtere prestaties. En zoals eerder aangegeven tot meer stress met als eventueel gevolg een burn-out.
Om dat laatste te voorkomen en om toch dat uitstelgedrag aan te pakken hieronder zes gouden tips om uitstel te voorkomen:
Zes gouden tips om uitstel te voorkomen:
- Verdeel grote taken in kleinere taken die een stuk minder angstaanjagend zijn.
- Stel tussentijdse deadlines. Zet een timer of beloof een collega een haalbare afspraak. Bijvoorbeeld: Vanmiddag stuur ik je een eerste voorlopige versie.
- Creëer een werkomgeving die je helpt. Houd korte termijn pleziertjes en andere vormen van afleiding zo ver mogelijk bij je uit de buurt.
- Maak taken aantrekkelijker door jezelf de vraag te stellen waarom jij iets belangrijk vindt; een persoonlijke ‘why’ voor lastige to do’s.
- Voorkom dat uitstel wordt beloond: Hanteer strikte deadlines! Zorg juist voor een beloning als het werk af is voor de afgesproken datum of tijd.
- Vergeef jezelf je uitstelgedrag van gisteren en probeer het vandaag gewoon weer opnieuw. Niet morgen, maar vandaag!
Heel veel succes! En je weet het hoor: mocht je nou eens verder met me hierover in gesprek willen, neem dan eens vrijblijvend contact met me op!