Heel vaak vragen mensen mij of sporten verstandig is tijdens een burn-out. In principe ben je tijdens een burn-out niet bezig met sporten. Maar als je alleen maar een beetje gestrest bent, is dat weer een ander verhaal. In onderstaand artikel wil ik nader ingaan op sporten als je onder druk staat in de vorm van stress.
Een beetje gestrest? Op het randje van burn-out? Aan goede adviezen geen gebrek: meer bewegen, minder drinken, geen afhaaleten en vooral: anderen helpen. Het kan je stress allemaal verlichten, maar soms raak je van dit soort goede raad alleen nog maar meer gestrest. Wat moet je dan?
Theorie versus praktijk
: Voor trainingen om werkstress en burn-out te voorkomen, heb ik legio adviezen. De ene nog beter dan de andere. Simpel en beproefd. Niks mis me, dacht ik. Maar, een mens is ook maar een mens en de truc zit hem vaak in het toepassen van al die adviezen.
Laatst stond ik voor een groep coaches die daar niets van moest hebben. Tijd nemen om te sporten, zelf gaan koken, iets voor een ander doen? Het klinkt mooi, maar het werkt soms averechts. Nog meer taken en zorgen, en dan ook nog eens rekening houden met een ander? Zo raak je van de regen in de drup, was hun ervaring. Je gaat daardoor nog meer over je eigen grenzen. En of ik dat even wou oplossen met andere adviezen was eigenlijk hun vraag. Tja, daar sta je dan als boegbeeld uit de burn-out wereld…
Heel vele leuke dingen
Die reactie deed me denken aan het verhaal van een cliënt, Johan, een man van begin veertig die als docent bij een middelbare school werkt. Naast al het haastwerk dat hij moest doen, was hij ook vertrouwenspersoon, runde hij samen met zijn partner een huishouden en zorgde hij voor zijn volwassen stiefkinderen en een ernstig ziek familielid. Toen kwam de vraag of hij voor een puppy kon zorgen van een van de stiefkinderen. Natuurlijk! Niets troostrijker dan zo’n klein lief hondje. Bovendien was hij een kei in het africhten en trainen van honden want in het verleden had hij gewerkt bij de dierenambulance. Het bleek de druppel, Johan stortte volledig in. Hoe kon dat nou, met al de leuke en goede dingen die hij deed naast het werk?
Soms pakken goede adviezen verkeerd uit. Vooral als je niet weet hoe je maat moet houden. Als je last hebt van een negatief zelfbeeld, dan is het moeilijk grenzen stellen. Je eigen gezondheid, je eigen behoefte – dat telt allemaal niet. Eerst de ander, dan jij. Je denkt goed bezig te zijn, maar fitter maakt het je niet.
Níét doen
Herkenbaar? Dan heb je misschien meer baat bij een heel andere strategie: een “ik doe het lekker niet’ lijst maken. Geen timemanagement, geen to-do lijstjes, geen afspraak met de sportschool, niet zelf boodschappen doen, maar een lijst van dingen die je juist níét gaat doen.
Begin met kleine dingen en kijk wat je anderen kunt laten doen. Lekker delegeren! Het is in het begin niet makkelijk, maar het went en geeft uiteindelijk een heel voldaan gevoel! En wat nog het allerbeste gevoel geeft? Vanuit rust en ontspanning toekijken hoe het allemaal alsnog wel goed komt. Want ook al denk jij dat je wellicht onmisbaar bent en de enige bent die bepaalde taken kan doen. Ik heb nieuws voor je: dat ben je niet. Iedereen is vervangbaar. Dat klinkt wellicht wat hard, maar zodra je begrijpt wat ik nou eigenlijk echt me bedoel is het heerlijk ontspannen leven hoor! En ook dat weet ik uit eigen ervaring!