Waarschijnlijk ken je deze term nog niet of er heerst een dusdanig groot taboe op, ik weet het in ieder geval niet, maar ik weet wel dat veel mensen hier toch tegenaan lopen. Maar, voordat ik verder ga zal ik eerst even uitleggen wat het is. Een social-life burn-out is eigenlijk (en de naam zegt het al) een burn-out van je sociale leven en activiteiten. Nou is dit niet medisch erkend (burn-out is sowieso medisch niet erkend in de DSM-V) en zijn er ook geen medicijnen tegen te nemen, maar het is wel iets om rekening mee te houden.
Iedereen die ik ken wil een sociaal leven hebben of heeft er eentje! Het is leuk om een sociaal leven te hebben en je moet er vooral niet over klagen want dan ben je verwend gedrag aan het tonen. Beter verwend dan verwaarloosd zou hier leuk passen, maar daar gaan we het een andere keer wel over hebben ;)… Wat je ook niet wil is een social-suicide plegen en doelmatig en te lang allerlei afspraken afzeggen want het gevolg is dan eenzaamheid. Eenzaamheid is voor losers en dat wil je natuurlijk niet! Nee, jij wil shinen en het stralende middelpunt zijn en blijven! Klinkt allemaal best vermoeiend, maar al dat koffiedrinken met je girlfriends, het oeverloze tinderen, het uber perfecte sociale collegaatje zijn en uiteraard al je wine & dine momenten met je vrienden is dat ook allemaal. Je rent van hot naar her! Je moet voor je werk waarschijnlijk vaak ook nog allerlei netwerkborrels af en sporten mogen we natuurlijk ook niet vergeten. Alvorens je dubbel gevouwen op die yoga mat ligt, uiteraard wel eerst de perfecte Lululemon pants aantrekken met uiteraard je matching bidon in mooie chakra-kleurstelling. Had ik al verteld dat je yoga-mat overigens online in iedere Pantone kleur te krijgen is? Nee? Oh nou, bij deze!
Zijn we er dan nu met onze sociale uitspattingen? Nee natuurlijk niet! Je moet vaak zat van jezelf naar de verplichte nummertjes. Een vage kennis die een galerie-opening heeft waar je AB-SO-LUUT bij moet zijn en laten we de kraam bezoekjes van baby nummer zoveel van goede kennis nummer zoveel niet vergeten en wat dacht je van alle bruiloften, vrijmibo’s, presentaties, festivals en spontane borrels? Ik druk?? Meid hoe kom je erbij?!! Het is gewoon een fase en het komt allemaal wel weer goed.
Afzeggen van dit alles kan natuurlijk niet want dan riskeer je dus weer een social-suicide en dat resulteert in eenzaamheid en van eenzaamheid kun je letterlijk sterven dus het is allemaal levensgevaarlijk! Daarom blijven we borrelen en van links naar rechts rennen!
Houdt je het allemaal toch niet meer vol, dan maar wat extra mediteren op je hip en happening yoga mat en je ramt je muil maar vol met vitaminepillen! Uiteraard ook daar weer het beste van het beste dus niet zo’n lullig eigen merkje maar een echte dure design-visolie pil! Dat is sowieso veel beter (voor het placebo effect)!
Maar, wat is nou dan eigenlijk de oplossing? Die is echt veel simpeler dan gedacht. Dat is het goede nieuws. Het slechte nieuws is eigenlijk ook heel simpel maar de uitvoering vergt nogal wat innerlijke kracht. Laat ik beginnen met het goede nieuws: minder afspreken en keuzes maken met wat je nou echt wilt en hoe kun je nou respectvol en correct afspraken afzeggen of überhaupt niet ja zeggen? Daar kun je aan werken en anders ga je gewoon gezellig op cursus (als je nog tijd over hebt). Het slechte nieuws dan nu maar: luister naar je gevoel in de keuzes die je maakt en dan ben je af en toe maar alleen en eenzaam met je eigen gedachtes en enge hersenspinsels. Het hoort er allemaal bij en je hebt het nodig om op te laden want anders krijg je een echte hardcore burn-out en ik kan je verzekeren, dat wil je dus echt niet! Succes (en voor sommige sterkte) met je me-time! In het ergste geval ga je maar een boek lezen ofzo!